De Franciscanen
We kunnen "Franciscanen" alle religieuzen noemen die de regel van de heilige Franciscus van Assisi volgen, of het nu gaat om kloosterlingen, Franciscanen of kapucijnen.
In 1209 verzamelde Franciscus van Assisi elf lekenbroeders om zich heen die hem erkenden als geestelijk gezaghebbend, maar geen religieuze geloften aflegden. Ze namen als hun levenswijze de leerstellingen van de Evangeliën zoals armoede en nederigheid.
Deze zeer strenge eisen zijn van belang voor religieuze autoriteiten. Zij zien het als een moeilijk te volgen ideaal en staan argwanend tegenover deze groepering van niet-religieuze mensen.
Pas na de dood van Franciscus van Assisi in 1226 werden de Franciscanen religieus (1229); vervolgens organiseerden ze zich naar het model van de Dominicanen om te prediken en te onderwijzen.
De Franciscanen zijn dus geen monniken, maar religieuzen van een groep die Beggar Ordes heet. Ze zijn geen contemplatieve Orde, ook al ligt er een sterke nadruk op het gebed, het leven met God en zelfs op de kluizenaarswoning.
Ze zijn ook niet puur actief. Het is een evangelische mix van de twee typische vormen van religieus leven: beschouwend en actief. In 1525 worden de kapucijnen gevormd. Ze vormen een meer oplettende en rigoureuze tak.