Bier als een manier om weer op krachten te komen.

 

Vasten, bidden, werken en studeren zijn de plichten van de monniken. Monniken zijn onvermoeibare bouwers, ploegers en boeren. Het is noodzakelijk om te kunnen herstellen van de vaak zware fysieke inspanningen en om de soms slechte voeding van de sobere maaltijden aan te vullen.

 

De eerste verwijzingen naar kerkelijke consumptie komen uit het Europese continent en tonen aan dat de cervoise (een ongehopte bouillon) op grote schaal werd gedronken in middeleeuwse kerkelijke kringen.

​

Maar bier werd het meest gedronken wanneer de klimatologische omstandigheden in de regio de wijnproductie niet toelieten.

 

De regel van St. Benedictus van Anian (ob.822) stelt dat een rantsoen bier in zijn kloosters twee keer de toegestane hoeveelheid wijn was, terwijl het rantsoen voor vastendagen bestond uit een broodje en zout "cum aqua aut cervisia" (met water of bier).

 

Onderzoek heeft het belang van bier in de voeding en de geneeskunde van de monniken in de Middeleeuwen goed aangetoond.