Valse Trappisten
Ch I
Ch II
Ch III
Les bières trappistes ont de longue date attiré les convoitises des brasseurs laïcs, inspirés par leur réputation de force et de qualité.
Trappistenbieren trekken al lang de aandacht van lekenbrouwers, geïnspireerd door hun reputatie van kracht en kwaliteit.
In de eerste helft van de 20e eeuw waren de zogenaamde "trappisten"-bieren alomtegenwoordig, hoewel zij geen band hadden met de cisterciënzer monniken.
De trappistenmonniken namen verschillende maatregelen om de naam van hun producten te beschermen en organiseerden zich dan ook.
In 1932 heeft de VZW van de abdij van Westmalle het woord "Trappistenbier" geregistreerd.
In 1934 ontstond er een geschil tussen de religieuze gemeenschap van Westmalle en de brouwerij Verlinden in Brasschaat, die trappistenbier verkocht.
De paters Trappisten spanden een rechtszaak aan tegen deze brouwer wegens oneerlijke concurrentie en eisten 250.000 BEF schadevergoeding. De Rechtbank van Koophandel te Antwerpen, die de zaak moest behandelen, wees ze af en oordeelde dat de naam "Trappist" geen speciaal merk is, maar geldt voor verschillende bieren, die in verschillende trappistenkloosters worden gebrouwen, en dat de trappistenmonniken geen handelaars zijn en dus geen oneerlijke mededinging kunnen eisen ten opzichte van een echte handelaar.
In 1962 spanden de abdij en de brouwerij van Orval een proces aan tegen de Leuvense brouwerij Veltem. Ditmaal heeft de rechtbank van Gent hen in het gelijk gesteld.
De brouwerij Anglo Belge (eigenaar van de brouwerij van Veltem) werd veroordeeld tot betaling van 1 Belgische frank als schadevergoeding en tot publicatie van het vonnis.
De Anglo Belge brouwerij bleef daardoor achter met 9500 houten gegraveerde biervaten en bakken... Sinds dit vonnis is de naam "trappistenbier" beschermd.
De zaak Verlinden (1 van 2)
De eerste brouwer van de brouwerij "De Drie Linden" in Braschaat was Julius Simon, die de brouwerij in 1884 oprichtte. Tien jaar later had hij genoeg geld bijeengebracht om met pensioen te gaan en werd de brouwerij gekocht door Edmond Royers, zelf de zoon van een bekende Antwerpse brouwer.
Edmond Royers werd in 1916 in zijn huis gedood door een Duitse soldaat, en in het najaar van 1919 verkocht zijn weduwe de brouwerij aan een toen bekende wetenschapper, Hendrik Verlinden.
Hendrik Verlinden werd in 1866 geboren in een bescheiden familie uit Wijnegem. Op 16-jarige leeftijd verliet hij de school en trad in dienst bij de fabriek van Louis Meeùs, destijds een van de grootste distilleerderijen ter wereld.
Daar leert hij de kunst van het distilleren, door zijn meesters te observeren en door Nederlandse en Duitse boeken over het onderwerp te bestuderen.
Binnen een paar jaar werd hij een van de belangrijkste chemici van de distilleerderij. Zo ontwikkelt Hendrik Verlinden verbeterde procedures om gist en alcohol te produceren.
In 1909 verliet Hendrik Verlinden de distilleerderij, omdat hem promotie en salarisverhoging werd geweigerd. Hij denkt dat dit te wijten is aan zijn nederige Vlaamse afkomst, terwijl zijn bazen tot de Franstalige bourgeoisie behoren.
De zaak Verlinden (2 van 2)
Hij begon een carrière als onafhankelijk consultant in distilleerderijen, brouwerijen en gistfabrieken in heel Europa.
Zijn methoden om zuivere alcohol te produceren worden door vele distilleerderijen in Duitsland en Denemarken gekocht.
In 1916 publiceert Verlinden "Het praktisch handboek der gistingindustrie", het eerste wetenschappelijke handboek in het Vlaams, voor gebruik door de distilleer- en de gistindustrie.
In de jaren die volgden, hielp Hendrik Verlinden meer dan 70 fabrieken (brouwerijen, distilleerderijen, gistfabrieken) in heel Europa. Hij kreeg een baan aangeboden als directeur van een zeer belangrijke distilleerderij in de Verenigde Staten, maar hij bleef liever in Vlaanderen.
In 1926 en 1929 kwam hij de trappisten van Westmalle te hulp die problemen hadden met hun bieren Dubbel Bruin en Extra Gersten.
Eveneens in 1929, waarschijnlijk geïnspireerd door het bier van de paters trappisten van Westmalle, begon Verlinden met de productie van zijn eigen trappistenbier; hij registreerde het merk "Witkap Pater" in 1932. De term Witkap duidt inderdaad op de witte dop van bepaalde trappistenbieren. Dit initiatief moet de monniken ontstemd hebben, die een proces aanspanden tegen Verlinden; dit had geen succes en Verlinden kon de term "Trappistenbier" blijven gebruiken. Het gedeponeerde handelsmerk "Witkap Pater = Trappistenbier" werd door de familie Verlinden gebruikt tot het begin van de jaren 1980. (Een artikel over dit ongunstig vonnis tegen de Trappisten kan men zien door hier te klikken).
Hendrik Verlinden stierf in de begindagen van de Duitse invasie van België in 1940. Op zaterdag 11 mei bombardeerde de Duitse luchtmacht Brasschaat. De brouwerij wordt getroffen door twee bommen die Hendrik Verlinden en zijn jongste zoon Jozef doden.
Zijn kinderen nemen de brouwerij over vanaf 1940, onder de naam "de kinderen van Hendrik Verlinden". Eind jaren zeventig werd de productie stopgezet en overgenomen door de brouwerij Luyten. Begin jaren tachtig werd de naam Witkap Pater officieel overgenomen door de brouwerij Slaghmuylder in Ninove, die het tot op de dag van vandaag brouwt.