Het terrein was vruchtbaar, beplant met wijnstokken en moerbeibomen; het kon worden uitgebreid en er kon een boerderij worden gevestigd ten bate van N.D des Neiges.

Het idee van Dom Polycarpus was praktisch en in overeenstemming met de tradities van de orde van Citeaux, waarvan de belangrijkste kloosters altijd boerderijen hebben gehad waar broeders, met ten minste één religieuze priester, werden afgevaardigd om de exploitatie van de landerijen die afhankelijk waren van het moederhuis te beheren.

De monniken bewerkten tot 123 hectare land en produceerden wijn, die zij assembleerden en lieten rijpen in Notre Dame des Neiges. Zij ontwikkelden een aperitiefwijn, "Cassagnas" genaamd, waarvan de naam en de know-how verloren gingen toen de eigendom werd verkocht. Op 1 september 1892 werd bij bisschoppelijk besluit van 18 juli 1892 de trappistenhoeve van St-Julien-de-Cassagnas tot priorij van de cisterciënzerorde verheven, onder de titel Notre-Dame-de-Bon-Repos.

De brouwerij werd in 1877 door de monniken gebouwd; de brouwerij heeft slechts 5 of 6 jaar gefunctioneerd voordat zij aan een landbouwbedrijf werd verkocht; in 1885 werd zij verbouwd tot plattelandsgebouw en vervolgens tot woonhuis in 1912; sedert de Tweede Wereldoorlog is zij onbewoond en werd zij heringericht als landbouwbedrijf. Dit gebouw wordt momenteel gebruikt als schuur, garage en stal voor een manege. (Bron: Mérimée-gegevensbank).